Jacques R Gesret : asthma, belang van het bespreken van alle noodzaklijke principes

Inleiding

Het onderstaande beschrijft een origineel deel van research, kompleet genegeerd door de traditionele geneeskunst, en handelend over het mechanisme van astma en allergieën : de structurele wegen.

De functie en de structuur

Het duurt lang eer een nieuwe functie en structuur zichzelf handhaven, in feite verschillende generaties. Het mechanisme waardoor dit gebeurt noemt men mutatie.Tijdens de dierlijke overheersing (tot dewelke die van de mens behoort), en zijn evolutie, hebben sommige species het verlangen geuit om uit het marine leven te treden. Nieuwe functies waren daarvoor nodig: ademen in lucht, verplaatsing, enz. Om deze functies mogelijk te maken werden er nieuwe structuren gecreëerd: longen, ledematen, enz...
Maar op een zeker ogenblik, waren longen enkel eenvoudige zachte en fragiele zakken. Daardoor werd er een benige superstructuur ontwikkeld: stevig en mobiel, met bescherming, uitzetting- en contractie rol.
De ademhalingsfunctie in lucht was bereikt en men kon de functie van zijn structuur niet meer loskoppelen.
Indien de ademhalingsstructuur verbroken, ontwricht wordt,

dan zal dit ook zo gebeuren met de functie!

Dat is duidelijk. Waarom moeten wij onszelf dan beperken tot functionele exploratie in het geval van ademhalingsziekten, waarbij men in andere specialismen steeds verdergaat naar een structurele exploratie: oog, oor, hand, voet,...enz.

Algemene definitie van astma

Astma, volgens de literatuur

Is een ademgalingsprobleem uitgelokt door een grote moeilijkheid om uit te ademenen (expiratie), wat aanvalsgewijze voorkomt. Het kan opkomen, terug verdwijnen of blijven op alle leeftijden met een onvoorzienbare variatie. Het wordt ook bepaald door een intermittent krimpen tengevolge van een spasme van de gladde spierweefsels samen met een obstructie van de bronchiale secreties.

Het hoofdkenmerk van astma is

een uitademingsprobleem (dyspné), algemeen optredend met erge crisissen (paroxysmaal), afgewisseld met lange periodes van absolute kalmte.

Uitademingsmoeilijkheden

de inademing is kort en stil, terwijl de uitademing verlengd is, veel moeite vraagt met veel geluid.

Maar er bestaat ook nog een ander soort dyspné

Het haast onmerkbaar inadem probleem, verkeerdelijk erkend als zijnde een astma aanval.

In dit geval zijn de optredende fenomenen compleet tegengesteld

De inademingsfase is verlengd en luid, vereist inspanning, lokt een neerdalen van het borstbeen uit. Uitademen daarentegen, gebeurt kort en stil. In dit geval moet men opmerken dat dit probleem gekarakteriseerd wordt met een spasme van de luchtpijp (pharynx) en niet van de bronchen in de longen !

Astma in Frankrijk

Hier zijn er 2,5 tot 3 miljoen astmatiekers van wie 1/4 kinderen en teenagers zijn. Elke dag, enkel in Frankrijk, sterven 7 mensen aan een astma aanval: één elke 3 en een half uur. Dit aantal is hoger dan dat gerelateerd aan AIDS, maar is minder gepubliceerd

Astma in België

Volgens Knack magazine n° 39 , van 27 september 2000, heeft onderzoek aangetoond dat er in België jaarlijks nog 443 mensen aan een astma-aanval sterven. Dus méér dan een per dag.

Chronologie van mijn Persoonlijke Research en ontdekkingen

Op 15 juli 1974, op zijn tiende verjaardag, sterft mijn zoon Franck ten gevolge van een astma aanval. Sindsdien ben ik niet gestopt met het trachten te begrijpen van het waarom.
Geconfronteerd met het niet vinden van antwoorden in de medische literatuur, ben ik gaan zoeken naar meer alternatievere topics zoals auriculotherapie en traditionele Chinese acupunctuur.
Sinds 1980 ben ik begonnen met het toepassen van deze disciplines, tot 1984, de dag dat ik mij vestigde in Bayonne. Het is daar dat ik dingen vaststelde die geleid hebben tot het begrijpen van ziekten zoals astma, allergieën eczema en psoriasis. Ik ontdekte dat al deze ziekten een gemeenschappelijke factor bezaten, met enkele lichte variaties die hen uniek maken: een foutieve functie van de structuur, startende met een foutief gealigneerd bekken, resulterend in een compensatoire gewoonte door het plaatsen van het bovenste thorax gedeelte in een gefixeerde rotatie.
In meer dan 90% van de gevallen, lijden astmatiekers aan een rotatie van de rechter thoraxhelft naar achter in vergelijking met de linker kant. Dit is duidelijk te zien als men de patiënt bekijkt die op zijn rug ligt.

Men kan op deze foto gemakkelijk andere afwijkingen vaststellen die frequent bij astmatische kinderen worden teruggevonden (het kind zijnde in een rechte positie)..
de rechter thoraxzijde is lager (in meer dan 90% van de gevallen); schuine stand van het hoofd (naar de tegengestelde kant van het verkorte been).
het perspectief op de foto laat het niet duidelijk zien, maar het rechter been is het kortst.
verschillende angulaire openingen van de ene voet naar de andere, hogere linker schouderpositie in vergelijking met de rechter.
permanent belaste rompspieren (onbewuste reflex om bewegingen van de eerste 3 à 4 ribben te verhinderen).

Indien uw kind astmatisch is, plaats hem/haar dan in dezelfde positie, vraag hem/haar om recht te gaan liggen, en kijk dan naar bovengenoemde punten. In sommige (zeldzame) gevallen is bovengenoemde beschrijving juist omgekeerd, en soms zijn andere beschrijvingen niet in dit systeem van rotatie terug te vinden (zeer zeldzaam), maar zijn ze gekarakteriseerd door twee naar voor "geblokkeerde" schouders.

Beschrijving van de betrokken mechanismen

Lung innervation Hoe kunnen deze gewrichts "boodschappen" verkeerd geïnterpreteerd worden ?
Meestal omdat, wanneer zij het niveau van de zenuwganglia (zenuwknopen) bereiken (waarin ook informatie van organen en huid terechtkomt) er een verwarring optreedt. Net zoals in de gevallen van een hartaanval waarbij de pijnlijke boodschap die van het hart komt, gevoeld wordt als zou zij komen van de linker arm. Dit laatste wordt verwezen als een spook informatie.
In het lichaam worden alle functies gestuurd, gecontroleed door twee grote zenuwsystemen: het sympatische en parasympatische zeuwsysteem. Algemeen, vereenvoudigd, kan men stellen dat het parasympatisch systeem een vernauwende rol heeft, en het sympatische systeem een versnellende, verwijdende rol heeft.
Dit is het geval voor de bronchii: sympatische zenuwvezels van ruggemerg oorsprong, komende van de bovenste thoracale niveaus (T1,T2,T3 en T4) zijn "broncho-dilaterend", waarbij parasympatische zenuwvezels die afkomstig zijn van de pneumogastrische hersenzenuw (C3,C4 en C5) "broncho-constrictorisch" zijn, dus vernauwend.
Indien deze balans vebroken is, te wijten aan deficiënte activiteiten van sympatische zenuwvezels, kan er een schurende bronchiale reactie ontstaan. Bij elke inademing, een weinig diep, resulterend van een fysische inspanning, bij het lachen, hoesten, ... zal het heffen van de bovenste ribben gestoord worden door hun slechte positie. Daardoor zal het inademvolume gereduceerd worden en zullen er abnormale gewrichtssignalen geproduceerd worden.

Nota: omdat deze boodschappen onbewust de oorzaak zijn van de crisis, zal de astma patiënt de ribbenkas in een gesloten positie blokkeren, en via zijn buik gaan ademen omdat dit de bovenste ribben immobiel houdt. Zijn schouders trekt hij weer omhoog en naar voor door het aanspannen van de borstspieren tot in het extreme toe, zelfs in rusttoestand. Iedereen kan dit fenomeen verifiëren, het is voldoende om het begin van de oksel te voelen om een bewijs hiervoor te vinden..

De behandelingstechniek

Deze is erg eenvoudig en toegangkelijk voor alle therapeuten die kennis hebben over technieken uit de structurele osteo-articulaire manipulatie (osteopathie, chiropraxie,...). Een specifieke opleiding van drie dagen, in hun eigen kabinet, omtrent de specifieke technieken, is voldoende om onmiddellijk operationeel te zijn in dit systeem. Mijn techniek is doorgedreven doch zo zacht mogelijk, zodat het me toelaat van zowel kinderen van 3 weken oud te behandelen alsook mensen van 75 jaar en ouder.
De behandeling houdt in:

het teruggeven van een normale beweeglijkheid van een aantal geblokkeerde gewrichten, voeten, benen, bekken, lumbale- dorsale en cervicale wervelkolom (aangepast per patiënt, zacht uitgevoerd, gebaseerd op de houding in stand en op de ademhaling).
het perfect herstructureren van de ribbenkas met het wegwerken van alle rib- subluxaties (via gepersonaliseerde technieken, die in geen enkele opleiding worden geleerd, en aangepast aan de leeftijd van de patiënt).
de patiënt toelaten, terwijl hij/zij staat, om perfect zijn/haar lichaamsassen terug te vinden, waarbij indien nodig gebruik wordt gemaakt van specifieke aanpassingen van het schoeisel
de patiënt opvoeden over zijn houding zodanig dat hij/zij leert om de teruggevonden positie van de lichaamsassen zowel zittend, liggend als staand terug correct te gebruiken. Ook het teruggeven van verantwoordelijkheid en de zorg voor preventie i.v.m. onbewust slechte houdingen (bv. kinderen die nonchalant liggend op een sofa uren lang naar televisie kijken).

Drie tot vier zittingen van ongeveer een uur werk zijn nodig om een blijvende stabilisatie te verkrijgen.

De graad van success

De graad van success ligt boven de 90% en de enige falingen (alhoewel er dan nog steeds een specifieke verbetering van de levenskwaliteit verkregen wordt) zijn te wijten aan leeftijd en beenderziekten die de gewrichtsmobilisaties niet toelaten.
Surinfecties van antibiotica-resistente bacteriën of van schimmles (candida albicans, zeer frequent), vereisen een opsporing (onderzoek van speeksel) dat zal leiden naar een specifieke antibiotica of antifungiciede behandeling.
Dit is het werk van de klassieke dokter.
Ik heb mijn methode sinds 1985 toegepast met een graad van success die de leidraad heeft gemaakt voor andere practici, die daardoor hiermee dezelfde resultaten kunnen behalen. Vervolgens bespreek ik het herstel omdat ik reeds meer dan 5 jaar follow-up heb zonder ziekteherval (norm erkend in de medische middens).
Vanaf de eerste zitting zal de patiënt zijn/haar totale vitale capaciteit herwinnen (ingeademd luchtvolume) met een winst voor volwasen van 3/4 tot 1 liter lucht (gemeten met een spirometer). Men kan terug zijn "longen vol lucht zuigen" en, daarbij nog amper een crisis doormaken, wat blijkt uit de ondervraging bij de tweede behandeling een week later. Ik lieg of bedrieg niet over dit onderwerp, mijn resultaten bewijzen de accuuraatheid van de redenering en de realiteit van het therapeutisch handelen.
Trouwens, dit type van behandeling wordt volledig via de patiënt betaald zonder terugbetaling van mutualiteit. Daarom ook moet dit efficiënt zijn!

Om een astma crisis te stoppen

Niets is eenvoudiger, het benodigde materiaal in gevallen van crisis bevindt zich in de handen van de zieke, namelijk.... zijn/haar wijsvinger !
In bjina alle gevallen, zijn rib-subluxaties (sluit het venster om hier terug te komen) aan de rechter kant "geposterioriseerd" en de trigger punten van de crisis zijn gesitueerd t.h.v. de tweede en derde ribben.
Het punt om een crisis te stoppen is steeds aan de tegenovergestelde kant gelegen.
Indien het gesitueerd is onder de linker oksel, tussen de ribben (2 en 3, of 3 en 4) en zéér pijnlijk is bij aanraking, is het niet moeilijk om dit met de wijsvinger te vinden. Bij druk op dit punt zal men een pijnlijke grimas bij de patiënt kunnen zien tesamen met een streep. Onder de vinger voelt men "iets als een beweeglijk vetbolletje". Het is daar dat men een trage zachte massage moet uitvoeren (met een zachte druk die te verdragen is) in de richting van de ribben, daarbij goed in de intercostale ruimte blijvend.
Tegelijktertijd is het nodig om diep in te ademen waarbij aan het einde van de 4de of 5de keer de crisis stopt. Dit punt werkt zelfs buiten de crisissen: het verhoogt meteen de vitale capaciteit. Alle astmatiekers (niet die met inademingsdyspné) kunnen direkt de aanwezigheid en effectiviteit van dit punt merken. De media heeft de laatste 10 jaar steeds geweigerd om het bestaan van dit punt te publiceren.
In de "Marjolaine" lounge, in 1996, gaf ik een conferentie over astma, en aan het einde van deze expositie wilde iedereen verklaringen weten omtrent dit punt.

Daarom bracht ik drie astmatici op het podium en startte bij hen met het uitlokken van een crisis. Vervolgens demonstreerde ik hoe eenvoudig het was om de crisis te stoppen. Omdat de microfoon dicht bij de mond van elke patiënt was geplaatst, kon iedereen in de zaal duidelijk de ademgeluiden van de crisis horen. Zij hoorden duidelijk de moeilijkheden om uit te ademen, en het terugkeren naar de normale situatie na enkele diepe inademingen tijdens het gebruik van de methode. De hele zaal applaudiseerde, en deze demonstratie bewees het gelijk van de accuuraatheid van mijn werk.
De conferentie werd opgenomen op tape. Zij circuleerden en circuleren nog steeds, en veel practici van wie ik patiënten hoorde, contacteerden mij om meer te leren over mijn research.
Vandaag de dag kan iedereen leren over mijn werk via mijn internet site, studies die reeds zijn gepubliceerd en via mijn twee boeken. Men kan nu andere redenen ontdekken voor de opflakkering van astmagevallen bij kinderen. Men weet nu welke stappen ik reeds heb gezet (zonder success!) sinds 1985 om politici te informeren, medische professionals, de media, en men kan nu ook de practici ontdekken die mijn methode gebruiken.
Niet langer kunnen groepen of mensen van de autoriteiten informatie blokkeren zoals dat de afgelopen tien jaar gebeurde.