Controle van de energie : neurofysiologie
Of de "wet van de arterie" door Jacques R. Gesret

Introductie

Deze pagina is het logische gevolg van twee verschillende benaderingen: "Acupuncture : les énergies traditionnelles" wat een wetenschappelijk punt maakt over "energieën" beschreven in de oude werken van acupunctuur en "L'évangile ostéopathique" die een statement maakt over de befaamde "arteriële wet" of de arteriële regel, beschreven in de werken van A. T. Still.
Ik ga dus de de fameuze energieën van acupuncteurs demystifiëren alsook de fameuze arteriële wet die steeds in de mond gelegd wordt door iconofiele osteopaten, en hen tonen hoe de eilandjes van Langerhans zich vernietigen ingeval van diabetes

Principe

Het parasympatisch systeem begeleidt de arteriën, en zijn rol bestaat er in om ze in een constante staat van vasoconstrictie te houden (op een lage tonus uiteraard): het orthosympatisch systeem speelt de rol van antagonist en provoceert een vasodilatatie van delen van de arteriën, alzo zorgend voor een intensere irrigatie van een orgaan dat op die moment harder moet werken. De rol van de sympaticus is equivalent aan de rol van een versnellingskabel die de carburator opent (aanbrengen van zuurstof en brandstof = energie) zodat de motor zijn werkritme kan verhogen, de parasympaticus speelt de rol van een veertje die de carburator doet terugkeren naar zijn punt van stationair draaien, en neemt zo het eenvoudige overleven van de functies op zich.

"Osteologisch-viscerale" relatie (zie nota)

• " De arterie of arteriole transporteert het met energie beladen bloed.
• " Het perifeer nerveus systeem moduleert het debiet van de arterie of de arteriole.
• " De articulaire restricties van de wervelkolom verstoren de sympathische functie en favoriseren de parasympatische dominantie.
• " Deze predominantie verkleint de arteriële calibratie, reduceert de bloedtoevoer, en dus de energie.
• " Manipulatie neemt de inflammatoire barrage weg, die ontstaan is door de articulaire restrictie, dewelke ook de sympathische zenuw, die vertrekt vanuit de wervelkolom, comprimeert.
• " Manipulatie bevrijdt dus de sympathische actie (dilatatie) en laat de debietregulatie in de arterie of de arteriole toe, en hierdoor ook de energieregulatie van de betrokken viscera.
• " Acupunctuur en osteoarticulaire manipulaties hebben allebei een werking op de regulatie van het arterieel visceraal debiet van het behandelde segment.
• " De éne door stimulatie van de cutaneo-viscerale reflexboog die gestoord is door compressie of door geprojecteerde informatie (fantoom info), de andere door zuiver eenvoudige eliminatie van deze storende informaties..

Hoe ?

De controle van de arteriële vasodilatatie en constrictie schijnt de enige link te zijn die deze twee functies kunnen verenigen door het verrijken of verarmen van de bloedtoevoer, en dus de energie, van een orgaan of van gelijk welk ander deel van het lichaam. Van alle organen van het vegetatief leven draagt het circulatoir systeem het meeste bij tot het creëren van de voorwaarden om een snelle reorganisatie van de weefselactiviteit te verzekeren, naarmate de bestaande condities van het organisme in het omringende milieu veranderen.

Aldus, verstaan we nu ook beter de notie energieleegte of overdaad aan energie die moet versterken of verspreiden volgens de traditionele acupunctuur. Als we deze logische redenering toelaten, dan moet dit overeenkomen met wat ik beschreven heb over de anomalieën van de cutane epikritische reflex. Ook te vergelijken met het véél filosofischer dan fysiologische discours van Still..
Twee soorten van cutane perceptie
We beschreven twee types van perceptie (steken en branden) en twee types van reacties (hetzij vasodilatatie, hetzij afwezigheid van een respons of zelfs vasoconstrictie).
Een normale cutane zone neemt tegelijkertijd waar en geeft tegelijkertijd de fijne mechanische informatie en de normale exogene thermische informatie door.
Deze zone, onder invloed van de hersenschors, moduleert normaal zijn vasoconstrictorische en vasodilaterende reflexen waardoor ze de endogene thermoregulatie verzekeren.

Het lijkt logisch om naar voor te brengen dat de corticale reacties zullen vervalst worden voor zover de ontvangen cutane informaties onjuist zijn. Een abnormale cutane zone ontvangt en verzend geen fijne mechanische informatie, maar integreert deze in hun geheel als zijnde exclusieve informatie van het thermische type. Deze zone moduleert zijn systeem van vasodilatatie niet meer, ze is inert in de meeste gevallen (soms in vasoconstrictie en zichtbaar in vergelijking met omliggende zones, zonder hulp van een specifieke excitatie).
Een eenvoudige wrijving met behulp van een "massagehandschoen" laat ze onmiddellijk onthullen, maar het gebruik van een "pruimenbloesem" is veel interessanter door het feit dat de brandende sensatie met precisie de abnormale zone onthult.
De twee voornaamste acties
Men moet weten dat er in de acupunctuur twee voorname acties zijn voorzien om te remediëren tegen de gestelde problemen: de prik en de moxas. Er bestaan varianten betreffende de naalden die verkoelend of verwarmend kunnen zijn, behandeld of niet en soms ter plekke gelaten. We vinden de noties mechanische informatie en thermische informatie terug in de behandeling, alsook in de observatie van de anomalieën van de epikritische cutane reflex.

Volgens C. Bykov

Volgens zijn standpunt stelt de vraag zich als volgt:
- " Moet men beschouwen dat enkel de irritatie van de interoceptoren de oorzaak is van deze volstrekt elementaire reflexen, en, voor alles, waar zijn de interoceptoren van de reflexen die de activiteit modificeren van hetzelfde orgaansysteem gesitueerd ?
- " Moet men verder gaan met het tegenover elkaar stellen van de interoceptoren en de exteroceptoren die het hoofddomein zijn van de ontvankelijkheid van de conditionele reflexen, waarbij deze laatste de basis zijn van de motorische reacties van het organisme in het externe milieu ?

De actuele klinische opvatting wil geen rekening houden met de receptoren waarvan de influx het gedrag van het individu t.o.v. het extern milieu bepalen (zicht, gehoor, warm, koud,gevoel, …), noch met deze waarvan de influx de antwoorden van het organisme op fluctuaties van het intern milieu bepalen (= alle interne sensoren die de regulatie van de vitale functies bepalen).

De geprojecteerde informatie

• De projectie van informatie van een orgaan kan zich voordoen in een cutane zone met dewelke het in verbinding staat, direct of indirect, door tussenkomst van medullo-ganglionnaire en/of centrale verbindingen.

Opdat een postulaat exact zou zijn, moet men de uitdrukkingen kunnen omdraaien

• De projectie van informatie uit een cutane zone kan zich voordoen op een orgaan met hetwelk ze in een directe of indirecte verbinding staat door, tussenkomst van medulloganglionnaire en/of centrale connecties.

Er bestaat een analogie tussen de sympathische viscerale vezels en de sympathische cutane vezels (geleiders van thermische informatie) : ze zijn ongemyeliniseerd, met een kleine diameter en een trage geleiding. Logischerwijze moet er ook een overeenkomstige relatie bestaan tussen de twee types informaties die, door dit feit, aan de oorsprong kunnen liggen van foutieve interpretaties van het centraal systeem. Aannemende dat de informatie van een cutane zone geen fijne mechanische informatie meer doorstuurt maar enkel permanente info van het thermische type, en deze ontvangen wordt in een systeem (centraal, medullair of ganglionnair) zoals de informatie voortkomend uit de corresponderende viscera:
wat gebeurt er dan ?

Een orgaan is normaal gereguleerd

We kunnen reeds weerhouden dat een orgaan normaal geregeld is met fases van maximale en minimale activiteit die corresponderen met ritmes opgelegd door de maatschappij (maaltijden, rust, werk). Het gaan om ofwel biologische ritmes, ofwel om meer subtiele chronobiologische ritmes. Het orgaan ondergaat dus periodes waar de bloedtoevoer, werkproductie, warmte en afvalproductie op hun maximum zijn. Buiten deze perioden van overactiviteit zal de bloedtoevoer tot een minimum geregeld worden om zijn onderhoud in waaktoestand te verzekeren. Werkproductie, temperatuur en afvalproductie zijn dus op het minimum in deze fase.

Indien het veel bloed ontvangt' en dus veel energie, zal het tegelijk ook veel warmte produceren :

• zal deze thermische informatie niet toevallig benut worden om de functie te gaan regelen tengevolge van een tegenreactie (feedback) ?
• indien een permanente thermische informatie kan worden waargenomen (geprojecteerd) als zijnde afkomstige te zijn van het corresponderend orgaan, zal zijn regulatie dan verstoord worden en zullen we dan het slachtoffer zijn van zijn dysfunctie ?

Dit lijkt logisch omdat indien de thermische info van het "koude" type is (die een locale cutane vasoconstrictie uitlokt) en wordt waargenomen als zijnde afkomstig van een orgaan, via de reflexweg, ze een identieke viscerale vasoconstrictie zal produceren, dus een reductie van de bloedtoevoer (energieleegte die moet worden getonifieerd met moxa). Ingeval van thermische informatie van het "warme" type, zal ze het tegenovergestelde mechanisme in gang zetten: een verhoging van de bloedtoevoer op visceraal niveau.

Fysiologische mechanismen

Acupunctuurpunten kunnen door dit feit een stimulerende functie hebben ter vasodilatatie of constrictie op niveau van voeding van een orgaan, hun bloedtoevoer verhogen of verlagen, de energieleegte vullen of de overdaad spreiden (dispersie).
We vinden dààr de principes terug die in overeenstemming zijn met de traditionele acupunctuur en met de fysiologische en neurofysiologische mechanismen van de actuele wetenschap.
We behouden onze logische link tussen de overdaad van energie, de warmte en de dispersie met de naald aan de ene kant; en aan de andere kant de energieleegte, de koude en de tonificatie via de moxas.

Het mechanisme van de koude

Nemen we het voorbeeld van een verkoudheid op de borst. Welk reflex mechanisme zal er voortvloeien volgens het vermeld principe:

• cutane vasoconstrictie met of zonder rillingen
• geïnduceerde viscerale vasoconstrictie
• vertraging van de bloedflow door de viscerale capillairen
• daling van het aantal circulerende witte bloedcellen (leukocyten), dus een daling van de weerstand
• mogelijkheid van een bacteriële infectie ?

Het mechanisme van de warmte

We gaan het principe bekijken dat betrokken is bij de toepassing van een brij van bloem en mosterd, een locaal afleidend middel, goed bekend bij de oudere mensen :

• cutane afleiding (revulsie) gelokaliseerd op de borst met een sterke erythemateuze reactie
• sterk geïnduceerde viscerale vasodilatatie
• verhoging van de bloedtoevoer in de viscerale capillairen
• verhoging van de circulerende witte bloedcellen, en dus een verhoging van de defensie
• mogelijkheid van bacteriële destructie.

Andere voorbeelden:

• het coldpack op de buik om de inflammatoire fenomenen te verminderen ingeval van appendicitis;
• de warme bouilotte op de maag ingeval van digestieve moeilijkheden.

Het gaat hier wel degelijk om cutaneo-viscerale reflexen en niet om een thermische passage langs de huid, die meestal nog een relatieve laag onderhuids vet bevat (isolatie).
De algemene hyperthermie door een warm bad (38°) is een techniek die reeds door de Romeinen werd toegepast.
Een hyperthermisch bad veroorzaakt een artificiële koorts en door dit feit lanceert het alle defensiemechanismen alvorens het natuurlijk eigen systeem in gang schiet ingeval van infectie. Dit procedé, wat vandaag de dag nog steeds kan gebruikt worden, geeft excellente resultaten ingeval van griep, maar is gecontraïndiceerd bij circulatoire problemen; De ouderen kennen heel goed het gebruik van de grog, samengesteld uit rum, honing, citroen en kokend water, wat een warmtereactie en transpiratie uitlokt bij griepale syndromen; deze toepassing is nog steeds niet helemaal verloren gegaan :o))
Men kan ook een actie van op afstand verkrijgen door het injecteren van anesthetische substanties in een huidzone om een viscerale pijn te kalmeren (Pr. Lemaire, oud decaan van l'Académie de Médecine de Paris).

Het beste voorbeeld betreffende de arteriële wet

Om deze arteriële wet goed te illustreren, die ik neurofysiologisch zal verklaren, neem ik het voorbeeld van diabetes, of de destructie van de eilandjes van Langerhans.

Voorafgaand, om een solide vertrekbasis te hebben, citeer ik een stuk uit een medisch document, refererend in deze materie, en zal ik erna mijn commentaar geven:

II. HISTOLOGIE VAN DE EILANDJES VAN LANGHERANS
De functionele eenheid is dus het eilandje van Langerhans. Het gaat om celgroepen van 20 à 300 µ diameter. Ze corresponderen met 1% van het gewicht van de pancreas en zijn omgeven door een membraan dat in contact staat met talrijke capillairen. Talrijke zenuwuiteinden uit het sympathisch en parasympathisch systeem omringen de eilandjes. De diverse cellen van de eilandjes van Langerhans hebben functioneel een secretoir aspect waarbij in het cytoplasma een overvloedige hoeveelheid endoplasmatisch reticulum vertegenwoordigd is tezamen met talrijke polysomen, mitochondriën, en vooral sécretoire granullen. We onderscheiden drie celtypes: -de bêta cellen (ß), gesitueerd in het centrum van de eilandjes, secreteren insuline en vormen voor 70% de cellen van de eilandjes van Langerhans.
- de alfa cellen (a) secreteren glucagon en vormen 20% van de cellen, gesitueerd langs de vasculaire assen
- de delta cellen (?), aan de periferie, zijn het minst talrijk, secreteren somatostatine voor het grootste deel, of gastrine.
- de F cellen secreteren het pancreatic polypeptide.

Ik herhaal dit extreem belangrijke citaat :
"Ze zijn allen omgeven door een membraan dat contact maakt met talrijke capillairen. Talrijke nerveuze einden die toebehoren aan sympathische en parasympathische systemen omringen deze eilandjes."

Waarom kan het mechanisme van de bloedregulatie niet identiek zijn ter hoogte van de capillairen van het membraan dat de eilandjes van Langerhans omgeeft

II. HISTOLOGIE VAN DE EILANDJES VAN LANGHERANS
De functionele eenheid is dus het eilandje van Langerhans. Het gaat om celgroepen van 20 à 300 µ diameter. Ze corresponderen met 1% van het gewicht van de pancreas en zijn omgeven door een membraan dat in contact staat met talrijke capillairen. Talrijke zenuwuiteinden uit het sympathisch en parasympathisch systeem omringen de eilandjes. De diverse cellen van de eilandjes van Langerhans hebben functioneel een secretoir aspect waarbij in het cytoplasma een overvloedige hoeveelheid endoplasmatisch reticulum vertegenwoordigd is tezamen met talrijke polysomen, mitochondriën, en vooral sécretoire granullen. We onderscheiden drie celtypes: -de bêta cellen (ß), gesitueerd in het centrum van de eilandjes, secreteren insuline en vormen voor 70% de cellen van de eilandjes van Langerhans.
- de alfa cellen (a) secreteren glucagon en vormen 20% van de cellen, gesitueerd langs de vasculaire assen
- de delta cellen (?), aan de periferie, zijn het minst talrijk, secreteren somatostatine voor het grootste deel, of gastrine.
- de F cellen secreteren het pancreatic polypeptide.

Ik herhaal dit extreem belangrijke citaat :

"Ze zijn allen omgeven door een membraan dat contact maakt met talrijke capillairen. Talrijke nerveuze einden die toebehoren aan sympathische en parasympathische systemen omringen deze eilandjes."

Waarom kan het mechanisme van de bloedregulatie niet identiek zijn ter hoogte van de capillairen van het membraan dat de eilandjes van Langerhans omgeeft

Vanaf het moment wanneer de sympathische influx - voortkomend van de medulla, passerend langs de vervoegingsgaten van de dorsale wervels, en op dit niveau de nervi splanchnici vormend waarvan een deel zal innerveren op de pancreas - een slechtere actie in zones zoals deze zal hebben; zullen de eilandjes niet correct meer gevoed worden door de capillairen in vasoconstrictie en zullen hierdoor simpelweg vernietigd worden !

Wel, in deze condities zal diabetes géén pathologie van het immuunsysteem zijn !

Een ander geval :

- ik heb ontdekt bij het observeren van een geval van allopecia en het oplossen van de problemen die het veroorzaakt, dat het principe van de vasoconstrictie bijdraagt aan vitale destructies. Zowel bij mannen als vrouwen :
- een overproductie van testosteron (bewezen door analyses) met als oorzaak lumbo-sacrale problemen - logisch, alle genito-urinaire commando's zijn afkomstig van de sympaticus (lumbaal) en parasympaticus (sacrum);
- toegevoegd bij de cutane metamere zone die afhangt van zijn hoofddeel van de OAA, en nog logischer door de craniosacrale relatie.
Gestuurd door een sterke vasoconstrictie van deze metamere zones die testosteronreceptoren bevatten, door een irrigatieverlies van de capillairen en door het haarverlies wat daar van afhangt.
Dit is het resultaat van vaststellingen !

Het klinisch onderzoek bestaat niet meer !!

*Nota :

"Ostéologisch viscerale relatie" en osteoarticulaire manipulaties omdat "osteopathie" gebruiken het monopolie erkent van deze benoeming voor al wat articulaire mobilisaties betreft; net zoals het woord "thrust" wat het exclusief gebruik van de chiropractors is geworden en normaal verboden is te gebruiken in elke andere praktijk (onder invloed van Amerika)