Jacques R. Gesret : Het osteopatisch evangelie
De arteria rule volgens Still
Inleiding
In het verleden werd ik geregeld verveeld door verschillende
beschuldigingen als "hij heeft ons werk gestolen" en "Still heeft astma
perfect gedefinieerd". Men stuurde mij tekeningen van de befaamde "arterial
rule" zonder dat mijn aanvallers er een exacte neurofysiologische
verklaring konden aan vastkoppelen. Daarom heb ik besloten om de puntjes
op de i te zetten met het publiceren van de teksten die hij heeft
geschreven over deze arterial rule en de behandeling van astma.
Dit schrijven heeft niet tot doel om noch de persoon Still, noch zijn
werken in vraag te stellen maar om ze onder de aandacht te brengen van
bepaalde osteopaten zodat ze eindelijk zouden zwijgen.
Laten we eens kijken naar de teksten over de arterial rule, geschreven door A.T. Still
(Teksten die me werden gestuurd door Jean Louis Boutin
osteopathie-france.net )
STILL (Filosofie van de osteopathie, Sully, 2de editie 2003)
VRIJE CIRCULATIE
Alvorens te praten over het hoofd zélf, dienen we het bloed te volgen vanaf het hart naar alle organen van het hoofd. Het volstaat niet van te kijken naar de beelden van Gray, Morris, Gerrish of naar eender welk ander mooi werk over anatomie. We moeten gebruik maken van het manueel onderzoek om er zeker van te zijn dat de vernauwers van de nek of andere spieren of ligamenten niet zodanig hard trekken aan de cervicale botten en het hyoid dat ze een compressie uitoefenen op de Vagus of andere zenuwvezels; en daarbij een contractie veroorzaken van de m. digastricus, stylo-hyoideus, of een groep van nekspieren en ligamenten die u wel kent of eigenlijk zou moeten kennen. Vergeet niet dat de efficiëntie van de veneuze drainage moet verzekerd blijven, zoniet ontstaat er een congestie, een zwelling, en een inflammatie van de klieren van het hoofd, het aangezicht en de hals. De gezondheid, het gemak en stabiel comfort van het hoofd, te beginnen met de hoofdhuid en de haren met hun zenuwbanen, de klieren en hun zuivere bloedtoevoer, scherp zicht, fijn gehoor, een gezonde hersenactiviteit en alsook van zijn magnetische en elektrische krachten hebben een weerslag op de vitale delen waardoor het leven, het geheugen en de rede rechtstreeks en volledig afhangen van de onbelemmerde vrijheid van de zenuw- bloed- en hersenvloeistoffen. Hun kwantiteit en activiteit dienen normaal te zijn, zoniet riskeren ze onverwachts te ontaarden in een slecht gehoor, zweren van de oren, scheel zien, pterygium (een uit ontaard bindweefsel bestaand plat gezwelletje in het bindvlies (conjunctiva) van het oog dat over het hoornvlies heen groeit), cataract, granulomas, staphylomen, dacrocystitis en alle andere oogziekten, tezamen met amygdalitis, stemverhoging, tumoren en kankers van het aangezicht, hoofd en tong, kaak en keel, met erysipelas, plekken en pukkels en alle andere ziekten van het kliersysteem van hoofd en hals. Al deze aandoeningen vinden ongetwijfeld hun oorsprong in de belemmering van normale acties betreffende de noodzakelijke harmonie van zenuwen en bloed tussen het hart en de bovenste extremiteiten (p 67-68).
[JLB - In hetzelfde boek is een volledig hoofdstuk gewijd aan het bloed (hoofdstuk 9, p. 157-166). Ik ga u deze 10 pagina's dus niet beschrijven, maar de essentie staat hier]
Het bloed wordt systematisch voorzien naar overal.
Vanaf het hart wordt het bloed systematisch voorzien naar alle delen van het lichaam. Welke weg er ook gevolgd wordt vanaf het hart, we vinden steeds één of meerdere arteriën die het hart verlaten. Vlakbij het hart vinden we de Aa carotis, cervicalis en vertebralis, gepaard, zeer belangrijk om rijkelijk bloed te voorzien naar beenderen, hersenen en spieren. Dit bloed voorziet volledig de hersenen, de beenderen, de zenuwen, de spieren, de klieren, de membranen, de fascieën en de huid. Zowel in het veneus als in het arterieel systeem onderscheiden we een zekere wijsheid. Inderdaad, de arteriën komen tegemoet aan elke vraag en de venen nemen al het afvalmateriaal mee. Wij stellen vast dat de opbouw en het gezond maken van het bloed verenigd zijn in een voortdurende inspanning om puurheid te bekomen en te onderhouden. Te midden van deze twee elementen bevinden zich de feiten en waarheden van het leven en de gezondheid. In géén enkel ander deel of orgaan van het lichaam vinden we exact dezelfde bevoorradingswet, door de arterie in de eerste plaats, vervolgens door renovatie opgestart via de venen. De regel van de arterie en van de vene is universeel bij alle levende wezens. De osteopathie moet dit kennen en zich onderwerpen aan deze soevereiniteit, zoniet, zal ze er niet in slagen om genezend te zijn. Stuur dit in een gevecht met winter- of zomerkoorts en hij zal zijn patiënten redden of verliezen in een exacte verhouding tot zijn bekwaamheid om ervoor te zorgen dat de arterie voedt en dat de vene zuivert, door het verwijderen van dode substanties zodat zij niet fermenteren in het lymfatisch of cellulair systeem. Doordat hij mislukt in de genezing van het erysipeel, de flux, de pneumonie, de kroep, scarlatina, difterie, mazelen, bof, reumatisme en alle andere klimaat- en seizoenziekten toont hij exact dezelfde stomheid en onwetendheid aan betreffende de kennis van de ondersteuning van de arterie en de zuivering door de venen (p. 160-161).
De oorzaak vinden
De oorzaak vinden van de ziekte of de lokalisatie van een obstakel die het bloed tegenhoudt, dat is de belangrijkste mentale zorg van de osteopaat op het moment dat hij wordt aangesproken om een patiënt te behandelen (p. 163).
En verder :
" Houdt het werk van de arterie niet op eens de uitgehongerde zenuwen gevoed zijn ?" (p. 164)
En nog verder :
Het bloed in zijn traject
Verander uw visie en redenering betreffende het hart en observeer het bloed vanaf het begin van zijn rondreis. Het vertrekt in grote haast en stopt nooit, zelfs niet in de allerkleinste arteriën. Gans het bloed is in beweging en bereikt zeer snel en efficiënt alle plaatsen. Gedurende die tijd laat zijn beweging geen enkele opbouw zien, noch veronderstellen. Maar in de lymfevaten, de cellen of de loges, zien we dat de beweging beduidend trager is, wat ons toelaat van te veronderstellen dat in zulke cellen de levende bestanddelen kunnen worden samengesteld en getransporteerd worden naar hun respectievelijke plaatsen door de lymfeklieren. Dit teneinde hun taak te kunnen vervullen waarvoor ze ontworpen zijn, hetzij bot, hetzij spier. We redeneren met de idee dat indien ze het geheel van het zenuwstelsel opbouwt, voedt en onderhoudt zowel in zijn vorm als functie, het bloed dan een grote en universele rol vervult.
Noodzakelijke krachten om het bloed te mobiliseren
Aangezien het bloed en andere levensvochten bewegende substanties zijn met verschillende samenstellingen; en in beweging gezet worden om door gans het systeem op te bouwen, te zuiveren, te vitaliseren en het nodige vermogen te voorzien om de machine in actie te houden, moeten we beredeneren over de verschillende vermogens die nodig zijn om deze substanties te mobiliseren doorheen de arteriën, de venen, de kanalen, de zenuwbanen, de spongieuze membranen, de fascia, de spieren, de ligamenten, de klieren en de huid. We moeten dit evalueren vertrekkend van hun ongelijke densiteit en de nodige kracht toepassen om te voldoen aan de vraag, dit in functie van de eigenschappen die moeten gestuurd worden naar alle delen, of eruit voortkomen (p. 165).
Nog steeds volgens Still (Ostéopathie Recherche et pratique, Sully, 2001) :
" Hij [de therapeut] handelt dus, wetende dat de bloedvoorziening en de innervatie absoluut noodzakelijk zijn voor de economie van elke natuur. En wanneer hij een verandering wil, ttz. van een abnormale of pathologische conditie naar een normale en gezonde conditie overgaan, dan weet hij exact hoe hij moet handelen om te exploreren, vertrekkende vanaf het geaffecteerde deel om zo verder te gaan tot aan de bron, vanuit gelijk welke extremiteit of deel ervan, tot aan het hart. En terwijl hij dat doet zal hij de oorzaak ontdekken die verantwoordelijk is voor de pathologie die hij wil reduceren. Hij zal één van deze drie voorwaarden ontdekken: een obstakel door een nerveuze kracht, door een arteriële irrigatie of door de veneuze terugweg, tengevolge van een druk of een blessure. Dit is absoluut niet bediscussieerbaar. Het is een absolute waarheid, op zich evident, en demonstreerbaar door diegene die deze machine kent en weet wat een obstructie kan uitlokken. Het is minder belangrijk of de obstructie zich bevindt in de voet, elleboog, arm, in de buik of de rug… Deze wet is absoluut: het hart is de hoofd beheerder belast met de bevoorrading, en de zenuw is de officier die alle bevelen uitvoert die opgedragen worden door het hart.
Commentaren
Buiten deze laatste zin :"en de zenuw is de officier die alle bevelen
uitvoert die opgedragen worden door het hart", is de rest logisch ook al
is het enkel gebaseerd op algemeenheden en niet gestaafd met
fysiologische of neurofysiologische details.
Het is niet het discours van Still dat in twijfel moet worden gebracht,
doch wel dat wat zijn adepten doen !
[JLB - In ostéopathie, zijn 98% van de collega's in een "osteopatische religie" zonder iets in vraag te stellen !]
De tijd is aldus aangebroken om een wetenschappelijke verklaring te brengen op dit discours, het is waar, 150 jaar oud, maar er is niemand die nog geacht wordt van dit te beschouwen als een "osteopatisch evangelie".
