Jacques R Gesret : fysiologi van de ziekte

Inleiding

Wij vragen aan de behandelaars om deze originele benadering van immuunziekten (astma, allergieën, eczema, psoriasis, enz.) in te studeren. Om te starten leggen wij eerst een paar elementaire regels uit:

1. De structuur regeert de functie
   De structuur van het oog controleert de functie van het zien, die van het oor: het gehoor, en natuurlijk de thoracale structuur controleert de ademhaling.
2. De oorzaak ligt aan de oorsprong van het effect
   De sleutels om de effecten te verstaan kunnen gevonden worden in de oorzaken (Ghazâlî: The gate vault of the lights).
3. De functie regeert de gedragsregel
   Functiestoornissen modifiëren het psycho-emotionele en relationele gedrag van het individu.

Aan de hand van deze basis regels kunnen we het volgende deduceren:

Laat ons als eerste voorbeeld astma nemen om deze redenering te illustreren

Astma werd steeds omschreven, en dat is vandaag de dag nog steeds zo, als een respons op exogene agressie uit de omgeving, ofwel onder de vorm van allergische overgevoeligheid, ofwel onder de vorm van psychofysiologische problemen.
Bij mijn weten, werd het nooit beschouwd als een logische respons op een stress-of endogene oorsprong, kunstmatig uit articulaire informatie (onbewust) of als een projectiepijn of fantoompijn afkomstig van chondro-costale subluxaties van de eerste drie thoracale segmenten.

Sympathische - parasympathische zenuw

In 1926, beschouwde E Sergent (Frankrijk), de toepassingsmogelijheid van deze twee systemen en zei:
Het overgewicht van de pneumogastricus tijdens d astma-aanval kan te wijten zijn aan de momentane inhibitie van de sympatische zenuw..
Bijgevolg, is het ganse innervatiesysteem van het ademapparaat en specifiek dat van de long gestoord; er is een echte inbalans van de parasympatische zenuw.

Chondro-costale articulaties

Vreemd genoeg, tegelijkertijd, was er in Duitsland een chirurgische procedure (Freund) die erin bestond van met success het ribkraakbeen te verwijderen bij astmatici.
Deze twee mogelijkheden werden snel vergeten door het verbeteren van de medicatie.

Observatie van de statische houding

Het klinisch onderzoek van de astmaticus kan niet ontsnappen aan de traditionele fases van inspectie en palpatie.
Wij blijven vasthouden aan dit oud principe, wat ons toelaat om een constant klinisch gegeven naar voor te brengen: astmatici hebben een asymmetrische thoracale verandering ter hoogte van de eerste drie dorsale etages.
Om dit gegeven makkelijker te onderzoeken, plaatsen wij onze handen op beider hemithorax ter hoogte van de costo-chondrale synartrosen, en vragen aan de patiënt om diep in- en uit te ademen.


Het vergelijkbare deficit in amplitude van één of beide hemithorax leidt ons naar de inspectie en palpatie van de achterzijde van de thorax.
Hier wacht ons een bevestiging: de verminderde mobiliteit van de eerste drie dorsale wervels.

Dit alles doet zich voor als een segmentaire rotatie van de top van de buste gedurende een tijd rond de axiale as en in een transversaal plan: één van beide hemithorax was in een posterieure richting gefixeerd. (onderstaande foto genomen voor de correctie). Men kan duidelijk zien dat de rechter hemithorax zich lager bevindt, en men ziet duidelijk de afwijkende lichaamsassen. In tegenstelling tot wat men zou denken, is het rechter been verkort (vals) tijdens het staan. De torsie van het bekken is ook duidelijk te zien (deze observaties zijn constant).