Onze dochter is nu anderhalf jaar oud. Al vanaf enkele maanden na haar geboorte piepte, knorde en snotterde ze enorm. Soms was het eventjes over, maar na een paar weken begon het feest weer. Goddank leed haar stralende humeur er niet onder. Maar we konden de tissues in grootverpakking laten aanrukken. Toen ze ongeveer 8 maanden oud was ging ik met haar naar de huisarts. Deze was huiverig tov medicatie bij zulke kleintjes, maar zei me terug te komen als het niet over ging. Toen ze iets ouder dan een jaar was ging ik nog eens terug naar hem. Het slijm zat vast in haar longetjes en ze kreeg Ventolin voorgeschreven. De huisarts vertelde me dat dit soort babies met astmatische klachten vaak "happy wheezers" genoemd worden. Hoe het zich zou ontwikkelen was moeilijk te voorspellen, maar vermoedelijk zou ze later een astmapatiënt worden. Dat zag ik niet echt zitten. Via internet deze site gevonden en een afspraak gemaakt met Steven Vereecke in Etten-Leur. Ik had me al wat ingelezen op de site, o.a over de beste manier om haar op te pakken, het vermijden van melkproducten, en de kenmerken, zoals het ene been korter dan het andere etc. Dhr. Vereecke vertelde me inderdaad hetgeen ik op de site al had gelezen. Ook dat van dat kortere beentje scheen zo te zijn, hoewel ik het niet zag. Anyway, na een behandeling of 4 zijn de klachten echt weg. Of het echt aan de behandelingen ligt, of aan een nieuw anti-allergisch matrasje, of aan "er overheen groeien" zal mij verder worst wezen, ik ben blij dat ze gezond is en lekker in haar vel zit. Ook de huisarts is tevreden en ze gebruikt geen Ventolin meer.
Bij de eerste behandeling kraakte ze enorm. Blijkbaar zat het allemaal goed vast. Bij de volgende behandelingen was dat niet meer zo. Ze krijste ook als een speenvarken tijdens de behandeling (waarvoor dhr. Vereecke mij gelukkig gewaarschuwd had) maar dat was ook meteen na de behandeling over. Na de behandelingen merkte ik geen andere neveneffecten, verergeringen, extra huilen, moeheid of wat dan ook. Alleen na de eerste behandeling zag ik dat ze 's avonds met een verbaasd gezicht met haar schoudertjes zat te draaien.
Al met alleen positief verhaal dus, en mochten de klachten terugkomen, dan ga ik zeker weer met haar naar terug naar Etten-Leur. Jammer dat er geen Gesret-therapeuten noordelijker in Nederland zijn.